در ایران چگونه با لباس فرم اداری و مانتو اداری برخورد میشود؟

 

اگر افراد سازمان وادار شوند یک لباس خاص مانند لباس فرم اداری و مانتو اداری بپوشند در دراز مدت برای آنها ایجاد خستگی می‌کند. به همین دلیل خیلی از سازمان‌های خارج از کشور متوجه این خستگی شده و اعلام کردند که کارمندان می‌توانند یک روز را آزاد لباس بپوشند. در ایران هنوز نمی‌دانیم جامعه به لحاظ پذیرش این قوانین در چه سطحی به سر می‌برد. باید روی آن پژوهش شود تا طراحان ماهر و تولید کنندگان متبحر ما با شناختن کد پوشش چرخه درست تولید و عرضه لباس اداری و مانتو فرم اداری را راه بیندازند.

معمولا لباس‌ فرم با چند رنگ و مدل محدود طراحی می‌شوند و این موضوع روی بازدهی افراد تاثیر می‌گذارد.

دقیقا همین‌طور است. در مارکتینگ مجموعه مسائلی هست که باید به آنها توجه شود. در یک سازمان به این احتیاج داریم که پرسنل در محیط کار احساس خوشایندی داشته و نظم و ایمنی آنها رعایت شود، از طرفی مخاطب اگرچه دیدن تنوع را دوست دارد، ولی انتظاری که از سازمان دارد این است که دارای نظم و سلسه مراتب باشد. اگر در سازمانی کارکنان مثل مراجعان لباس بپوشند شما نمی‌دانید سوال خود را از چه کسی باید بپرسید. بنابراین در عین اینکه لباس فرم اداری یا همان لباس فرم سازمانی مشخص وجود دارد، با ایجاد تنوع در فرم‌ها میتوان یکنواختی و خسته کننده بودن آنها را رفع کرده و یک چهارچوب مشخص را به یک چهارچوب متنوع تبدیل کرد. مثلا در کشورهای خارجی به کارمندان سازمان حق می‌دهند تا با انتخاب لباس از بین چند رنگ برای خود تنوع ایجاد کند و با نصب پلاکارد یا آرم سازمان روی سینه نشان می‌دهند که باوجود تنوع لباس، جزیی از یک سازمان هستند.

دفترهای هواپیمایی از این کار استقبال کردند و از مانتو اداری و مقنعه‌های خاصی که برای خانم‌های کارمند طراحی شده بود استفاده می‌کنند. بعد هم نمایشگاه‌های مختلف به وجود آمد و مدیران متوجه شدند خوب است هر مجموعه برای خود لباس فرم هواپیمایی خاصی تعریف کند. در مدارس چندسال است به  لباس فرم مدرسه توجه بیشتری می‌شود و سعی می‌کنند رنگ‌های متنوع و مدل‌های دیگری در نظر گرفته شود. اینها اقداماتی است تا یکنواختی و تکراری بودن فرم را به نوعی حل کنند.

دانشجویی که طراحی لباس می‌خواند و وارد طراحی لباس فرم اداری و مانتوی اداری می‌شود، باید در گرایش‌های مختلف با کدها آشنا شود و با چهارچوب‌ها و استانداردهای جهانی هم آشنا باشد تا بتواند با نگاهی که به داخل دارد کار خلاقانه انجام دهد. در جشنواره‌ها و…کم پیش می آید که لباس طراحی شده تن افراد بینیم و بیشتر آنها از لباس خریداری شده استفاده می‌کنند. همچنین در رسانه یک طراح لباس فرم باید نقش قوی داشته باشد، چون این بخش در جامعه اثرگذار است و باید روی آن کار شود. باید برای طراحان تخصص ایجاد شود و بر اساس استعدادهایی که دارند برای آنها زمینه مطالعاتی فراهم کنیم تا در شاخه های مختلف و برای طبقات مختلف طراحی لباس فرم انجام دهند.